میکروپلاستیک ها ذرات کوچکی از پلاستیک هستند که به دلیل تجزیه نشدن پلاستیک های بزرگ تر به وجود می آیند. این ذرات می توانند به راحتی به محیط زیست وارد شده و در آب، خاک و هوا پراکنده شوند. خطرات میکروپلاستیک ها به ویژه در زمینه سلامتی انسان و محیط زیست بسیار جدی است.
اکنون محققان دانشگاه کارولینای شمالی روشی جدید تحت عنوان میکرو پاک کننده های خود پراکنده شونده (SDCs) را معرفی نموده اند که رویکردی نوآورانه برای مقابله با چالش آلودگی میکروپلاستیک در محیط‌های آبی است. این پاک کننده ها از کیتوسان که نوعی پلیمر طبیعی زیست تخریب پذیر می باشند ساخته شده اند و توانایی چسبندگی آنها را به ذرات میکروپلاستیک تقویت می کند.
این میکرو پاک‌کننده ها به گونه ای طراحی شده اند که به طور خودکار در سطح آب حرکت کنند، تا پراکندگی گسترده ای در آب داشته باشند و ذرات به سمت میکروپلاستیک ها جذب شوند.
ادغام ذرات منیزیم، نیروی محرکه ای را ایجاد می کند که باعث حرکت رو به بالای این جاذب و تسهیل بازیابی آن ها می شود. این روش نه تنها کارایی جمع‌آوری میکروپلاستیک را بهبود می بخشد، بلکه از سازگاری زیست محیطی و پایداری مواد مورد استفاده برخوردار می باشد.
نتایج تحقیقات نشان می دهد که میکرو پاک‌کننده‌های SDC در شرایط دنیای واقعی، از جمله آب های شور، عملکرد مؤثری دارند و می توانند طیف وسیعی از میکروپلاستیک ها را جذب کنند. این فناوری امیدواری برای کاربردهای در مقیاس بزرگ در پاکسازی محیطی را افزایش می دهد.
کد خبر: 14040125169
تاریخ انتشار: 25 فروردین ماه 1404
دسته بندی: علم و نوآوری
تحریریه رسانه خبری توسعه اختراعات و نوآوری
منبع خبر: News.NCSU
